ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Γράψτε ένα κείμενο που πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα παρακάτω πεδία:
- Προηγούμενο όνομα χωριού (εάν υπάρχει) και τι σημαίνει.
- Το τωρινό όνομα του χωριού σας πώς προέκυψε; Σημαίνει κάτι;
- Ιστορία του χωριού σας (με λίγα λόγια).
- Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού σας (εάν υπάρχει):
- Πώς λέγεται;
- Πότε ιδρύθηκε;
- Εκδηλώσεις που οργάνωσε ή οργανώνει.
- Δημοτικό τραγούδι του χωριού σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
1. ΑΜΜΟΥΔΙΑ, της Σεπφώρας Τήλα
Το παλιό όνομα του χωριού είναι Κουμπλί και προέρχεται από τη λέξη «γουμ» που σημαίνει άμμος. Άγνωστο παραμένει το πότε εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι, με πιθανότερο έτος το 1830. Η προφορική παράδοση λέει ότι η σημερινή θέση είναι η τρίτη ή η τέταρτη, καθώς οι κάτοικοι μετακινούνταν λόγω πλημμυρών ή λόγω της μεταδοτικής ασθένειας της χολέρας.
Επειδή στα τούρκικα το κουμ σημαίνει άμμος για αυτό πήρε την ονομασία Αμμουδιά.
Η Αμμουδιά είναι χωριό του Νομού Σερρών, χτισμένο σε υψόμετρο 30 μ. Διοικητικά είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας που ανήκει στην δημοτική ενότητα Σκοτούσσης του Δήμου Ηράκλειας. Έχει απόσταση 22 χιλιομέτρα από την πόλη των Σερρών και ανήκει στην επαρχία Ηράκλειας. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είχει πληθυσμό 992 κατοίκους. Η τοπική κοινότητα Αμμουδιάς είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 11,829 χμ² (2011).
Ο σύλλογός μας λέγεται Πολιτιστικός Σύλλογος Αμμουδιάς Σερρών.
2. ΚΑΡΠΕΡΗ
Το παλιό όνομα της καρπερής ήταν Έλσιανη και το τωρινό όνομα είναι Καρπερή. Το χωριό που μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ήταν από τα μεγαλύτερα. Σήμερα η συρρίκνωση του γεωργικού εισοδήματος και η εξωτερική και εσωτερική μετανάστευση έχουν αποδυναμώσει το χωριό. Με την διάλυση του παραποτάμιου Στρυμόνα οικισμού Δρυοχώρι, οι κάτοικοί του ενσωματώθηκαν στην Καρπερή. Η πλούσια πεδινή περιοχή συνέβαλλε στην γρήγορη ενσωμάτωση των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στο χωριό και στην αρμονική συνύπαρξη των ντόπιων με τους Σαρακατσάνους, Ποντίους και Θρακιώτες.
Το 2008, συστάθηκε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καρπερής με πολλές και σημαντικές δράσεις. Στα πλαίσια του συλλόγου λειτουργεί και μουσικοχορευτικό συγκρότημα ενηλίκων και μικρότερων παιδιών. Ο σύλλογος διοργανώνει σε τη διάρκεια του χρόνου εκδηλώσεις. Αποκριάτικες εκδηλώσεις διοργανώνει ανήμερα της Καθαράς Δευτέρας η Τοπική Κοινότητα και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καρπερής.
3. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ, της Κωσταντίνας Λεπιδάκη
Το Παλαιόκαστρο Σερρών είναι χωριό της δημοτικής ενότητας Σκοτούσσας του δήμου Ηράκλειας, στο νομό Σερρών. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 έχει πληθυσμό 478 κατοίκους, ενώ με την απογραφή του 2011 είχε 721 κατοίκους. Βρίσκεται 14 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης των Σερρών. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία, με καλλιέργειες βαμβακιού, καλαμποκιού, καπνού, σιταριού και ελαιόδεντρων. Στα παλιά τα χρόνια το χωριό λέγονταν Κούλα που βγαίνει από την λέξη Kule. Στα τούρκικα σημαίνει κάστρο. Πλέον λέγεται Παλαιόκαστρο Σερρών.
Το χωριό έχει ιδρύσει την ομάδα Απόλλων Παλαιοκάστρου, η οποία βρίσκεται στην β΄ ερασιτεχνική, με γήπεδο το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τον πρώην δήμο Σκοτούσσας για δημιουργία κερκίδων, αποδυτηρίων και προβολέων, καθώς και για την οικονομική ενίσχυση της ομάδας. Παλαιότερα γύρω στο 1990 που δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί ο περιφερειακός δρόμος που ενώνει τον Προμαχώνα, το Σιδηρόκαστρο και τις Σέρρες, το Παλαιόκαστρο αποτελούσε ένα από κέντρα στάθμευσης φορτηγών μεταφορών Ελλάδας-Βουλγαρίας που ευνοούσε την οικονομία της γύρω περιοχής.
4. ΣΚΟΤΟΥΣΣΑ, της Ελευθερίας Κουντούρη
Η Σκοτούσσα ανήκει στον Ν. Σερρών. Το όνομα της Σκοτούσσας ήταν Πρόσνικ, λόγω της μάχης εναντίον των Βουλγάρων, με σύνθημα προς τη νίκη. Από εκεί βγήκε το όνομα Πρόσνικ.
Ίσως σε αυτήν την πόλη ανήκαν και τα χάλκινα νομίσματα του 2ου αιώνα π.Χ. που έχουν στην μία όψη το κεφάλι του Ηρακλή και στην άλλη ρόπαλο με περιγραφή Κοτουσαίων ( Σκοτουσσαίων).
Για να ξέρετε πλήρως ένα χωριό πρέπει να ξέρετε και την ιστορία του. Κατά την περίοδο της βυζαντινής αυτοκρατορίας εντοπίζεται η έναρξη της ιστορίας της Σκοτούσσας. Ο οικισμός σχηματίζεται για πρώτη φορά ως βυζαντινό χωριό με το όνομα Πρόσνικ.
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Μακεδονία έχουμε την αρχή του Μακεδονικού αγώνα, με την προσπάθεια για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους και τους Βούλγαρους. Μεγάλο ρόλο είχε η Σκοτούσσα για την απελευθέρωση αυτή. Επίσης , στον αγώνα έχασε την ζωή του ένας σπουδαίος Σκοτουσσαίος, ο Αθανάσιος Χατζηπανταζής. Μαζί συμμετείχε και η σύζυγός του η Σοφία Χατζηπανταζή.
Ο πολιτιστικός σύλλογος Σκοτούσσας στην αρχή ήταν επιμορφωτικός πολιτιστικός σύλλογος. Ιδρύθηκε το 1981. Διοργανώνει πολλές εκδηλώσεις, όπως την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή, τον ετήσιο χορό στο πανηγύρι που έχει εκδηλώσεις παραδοσιακών χορών. Επίσης, έχουμε και άλλα τμήματα εκτός από το χορευτικό. Έχουμε ζωγραφική, χορωδία και την κατασκευή κοσμημάτων.
Δημοτικά τραγούδια του χωριού μας είναι «Κάτω στα γερά φουστάνια», «Ανοίγω πόρτα γαλάζια», «Του Ρήγα ο γιος» και το «Καλημέρα Ελενούδα».
Ανοίγω πόρτα γαλάζια
Ανοίγω πόρτα γαλάζια
Ανοίγω πόρτα γαλάζια
ανοίγω και μπαίνω μέσα
Ανοίγω και μπαίνω μέσα
βρίσκω την κόρη να κοιμάται
Βρίσκω την κόρη να κοιμάται
να κοιμάται στο κρεβάτι
Να κοιμάται στο κρεβάτι
στο κρεβάτι πλαγιασμένη
Στο κρεβάτι πλαγιασμένη
λογαριές που λογαριάζει
Λογιαριές που λογαριάζει
ξύπνησε το κοριτσάκι
5. ΣΚΟΤΟΥΣΣΑ, της Αθανασίας Ταϊμπίρη
Η Σκοτούσσα είναι ένα χωριό των Σερρών. Παλαιότερα το χωριό ονομαζόταν Πρόσνικ το οποίο προέρχεται από τις δύο λέξεις προς και νίκη, δηλαδή προς την νίκη, που ήταν το σύνθημα των κατοίκων κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Μετά από αρκετά χρόνια το όνομα του χωριού από Πρόσνικ έγινε Σκοτούσσα το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. Η Σκοτούσσα Σερρών ήταν σημαντική πόλη-κράτος της οδομαντικής επαρχίας της Μακεδονίας. Χτίστηκε από τους Σίντιους γύρω στον 19ο αιώνα. Το χωριό είχε μεγάλη ανάπτυξη, κυρίως στο εμπόριο.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σκοτούσσης ιδρύθηκε το 1981. Διοργανώνει συνεχώς διάφορες εκδηλώσεις. Κάθε καλοκαίρι οργανώνει παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία του χωριού, διάφορες συναυλίες και παράσταση θεάτρου σκιών την περίοδο των εκδηλώσεων του Πανηγυριού. Μια άλλη εκδήλωση είναι η οργάνωση των γιορτών, της ημέρας της γιορτής της γυναίκας, της μητέρας, κοπή βασιλόπιτας και της Καθαράς Δευτέρας. Επίσης, λειτουργούν τμήματα παραδοσιακού χορού, παιδιών και ενηλίκων, τμήματα ζωγραφικής , κατασκευής κοσμημάτων και χορωδία γυναικών.
Ένα από τα δημοτικά τραγούδια του χωριού μας είναι:
Αργυρά μπουστάνια
Κάτω στα αργυρά μπουστάνια (δις)
Κάθονταν δυο παλικάρια (δις)
Ο ένας με τον άλλον λέει (δις)
Ποιος πηγαίνει στα κορίτσια (δις)
Στα κορίτσια στα νυχτέρια (δις).
Εγώ πηγαίνω στα κορίτσια (δις)
Εγώ πηγαίνω στα νυχτέρια (δις)
Δώστε με σκαμνί να κάτσω (δις)
Μαξιλάρι να καθίσω(δις)
Εμένα βάλτε με στη μέση(δις)
Να διαλέξω ποια μ΄ αρέσει (δις)
Τη κοντή και τη γιομάτη (δις)
Αυτή με γιόμισε το μάτι (δις).